Henschotermeer

Zoetermeer is wel een hele reisafstand voor een loopje van 5km (je kon er ook voor 10 en 15 terecht), maar het moest er maar weer eens van komen. Ik was benieuwd hoe mijn snelheid op deze afstand zich ontwikkeld had sinds de Wiezoloop van juli. Op de langere afstanden was ik zo vooruit gegegaan.
Ik kon de loop bovendien combineren met een bezoek aan familie V.K. die bereid was als supporter op te treden. Dit laatste ging wat mis. Zij waren op eigen gelegenheid naar het parcours gekomen en werden helaas door een official misleid over de door 5km-lopers af te leggen route. Daardoor hebben we elkaar tijdens de loop niet getroffen.
De reis was voorspoedig, ondanks een omlegging via Alphen a.d. Rijn die door de organisatie keurig via email was gemeld. Het was mooi weer, 12 graden, zonnetje, weinig wind. Ik had me wat warm gekleed voor een kort loopje waarin je niet echt opwarmt, maar in het zonnetje bleek dit toch een beetje 'te' te zijn. Boven was daar nog wel wat aan te doen, maar voor onder was ik het toch op de long tight aangewezen.
De AVR Ilion heeft een mooie 400 meter baan en zelfs nog een overdekte 100-meter baan in een soort vliegtuighangar. Alles was ruim opgezet. Plaats genoeg om in te lopen, zelfs nadat de jeugdloop gestart was. De 10 en 15 km startten gelijktijdig op twee verschillende plaatsen op het terrein. De 5 km 5 minuten later op de startplaats van de 10 km op de baan. Mijn buurvrouw bij de start raakte hierdoor in verwarring. Zij zag de klok al lopen en vroeg zich af hoe men nu in hemelsnaam kon vaststellen hoe lang wij er over hadden gedaan.
Ik was van plan onder de 23 minuten te lopen. Dat moest wel lukken dacht ik, zelfs met de heuveltraining van de vorige dag nog in de benen. Ik had een schema voor 22:52 op mijn hand geschreven.
Dat schema bleek geheel overbodig, want er was tussentijds geen enkele afstandsindicatie. Ik heb mijn horloge dus moeten gebruiken om te zien waar ik ongeveer was, in plaats van te zien of ik op schema zat. Het parcours voerde deels door een park en deels over de weg langs de sportaccommodaties van Zoetermeer. Het was op één bruggetje na vlak, maar had wel een paar korte draaien. Ook direct na het bruggetje, zodat je sterk in de remmen moest.
Na zo'n 17 minuten kwam ik voor de tweede keer het park uit en hoorde ik een verkeersregelaar tegen mijn voorganger zeggen dat hij nu toch wel op de helft was. Dat kon niet waar zijn. We moesten al veel meer gelopen hebben. Maar hoeveel?
Verrassend snel kwam de toegang tot de baan weer in zicht. Achter mij hoorde ik een fietser een loper aansporen het laatste stuk nog even aan te zetten. Toen deze mij net voordat we de baan opgingen inhaalde bleek het om een loopster te gaan. De 3de vrouw in de race. Net voor de finish werd ik door nog een vrouw geklopt, die ook een betere eindsprint had dan ik. Toen ik echter mezelf afklokte op 22:05 was die teleurstelling direct verdwenen. Mijn PR van krap 4 maanden terug met ruim een minuut aangescherpt! De officiële championchip-uitslag zou zelfs nog een seconde van mijn tijd halen.
De 10 en 15 km was natuurlijk nog niet binnen en alle 5 km-lopers zijn, zoals algemeen bekend, viezeriken. Zo was ik waarschijnlijk de eerste die ging douchen. Ik heb het vrijwel de hele douchebeurt met koud water moeten doen. De eerste 10-km-loper die zich in de kleedkamer meldde (was tweede geworden in een tijd van 35 minuten), was mij zeer dankbaar dat ik de leidingen alvast had doorgespoeld.