23/3
Deze nacht heb ik slecht geslapen. Ik denk dat het aan de recente zware trainingen ligt. Pittige interval op de baan bovenop de hellingtraining op de band. Elke keer als ik me ondraaide speelde mijn lies weer op.
Aan het ontbijt namen we de spreekbeurt van Arnout over gevangenissen nog een keer door. Niet te vergeefs, want hij bleek te denken dat Sadam Hoesein verantwoordelijk was voor de gepubliceerde martelingen in de Abu Grahib. Sadam wist natuurlijk wel beter.
Na de kinderen uitgezwaaid te hebben even de tassen gepakt. De boel lag al klaar volgens paklijst. Er was nog veel ruimte over in tassen. De kaart van Ierland ontsnapte nog bijna aan de aandacht.
Het wachten op het vertrek duurde lang voor mijn gevoel. Christine zwaaide mij uit op het station.
25 minuten wachttijd in Utrecht
nrc-next
Bank met tussenleuning
Huishoudbeurs
Zelf inchecken, switch seat 15A naar 16A
Airbus 326, 80% bezet, rijgenoot hoogzwanger
Flightmagazine "Cara" deels tweetalig: Engels en (Keltisch) Iers
3,50 voor een blikje bier (Heineken of Grolsch) 1,50 voor een blikje Cola, fles water 1,50. Uitgespaard.
Gewerkt aan wedstrijdschema in mijlen.
Vliegveld 50-er jaren interieur.
Car pick up blijkt car turn in.
gloednieuwe golf (1376 km op de teller), links schakelen behoorlijk wennen in drukke verkeer.
Stoppen op helling voor rotonde, op de handrem. Na wegrijden klinkt er een digitale bel. Met schrik op de rotonde. Het bijkt precies 15.00 uur. Maar de bel gaat door. Blijkt toch de handrem te zijn.
Moeilijk de weg te vinden vanuit de auto. Geen wegwijzer naar de zoo. Geparkeerd en gevraagd. In het park verzijld geraakt, gekeerd om er weer uit te komen.
Weer geparkeerd en bij werklui een stukje verderop de weg gevraagd. Blijk precies goed te zitten.
Terug bij de auto wil deze niet meer electronisch van het slot. Ook de sleutel wil niet werken. Heel vervelend. Andere deur proberen. He, hier zit toch een lelijke kras. Dat had de verhuurder toch wel even mogen zeggen. Daar wil ik niet voor opdraaien. Het slot hier werkt ook niet. Zeg, waar zijn mijn tassen eigenlijk? Oh, dit is mijn auto helemaal niet. Mijn zilvergrijze golf stond 4 auto's verder.
Het hotel was 1 km verder. Even zoeken naar parkeerplaats.
Na inchecken even email gecontroleerd in de 'lobby' of wat daar voor doorging. Er bleek een oproep van Eamon in te zitten om per ommegaande mijn creditcard details door te geven, omdat anders het (volgende) hotel niet gereserveerd kon worden. Ik mailde hem dat ik die vorige week al gefaxed had. Maar ik heb hem voor de zekerheid toch noch maar even gebeid. En toen ik toch bezig was, heb ik ook nog even naar huis gebeld om te vragen hoe het het Arnouts spreekbeurt was gegaan. Hij had een 9 min, en bovendien wisten ze thuis te melden dat Eamon gebeld had voor mijn creditcard gegevens.
Daarna de stad in. Eerst even het hotel gemarkeerd in mijn GPS-reciever. Dat is toch wel fatastisch in een stad waar je niet bekend bent. Verdwalen is er niet meer bij.
Flinke wandeling. Opvallend veel allochtone winkels en werkplaatsen. Vooral Aziatisch en oost-Europees. Rivier de Liffey over. Langs Guinnesbrouwerij, Town hall, Dublin castle, Trinity college. Opstootje bij verkeersborden. Restaurant in Temple steet. Vissoep met aardappels en bacon. Bacon op zure kool. Veel bacon op laffe zure kool. Niet echt een hardlopersmenu. Het tiger bier was ergens uit Azie geimporteerd en bleek achteraf 5,40 per flesje te kosten. Met die prijs beroofden ze zichzelf van een fooi.
Op de terugweg een aantal keren de Liffey overgestoken. Een maal over de "Ha'penny Bridge", een moole gietijzeren voetgangersbrug die zo heet omdat na de bouw in 1816 een halve penny tol werd geheven. Ik werd vooral getroffen door Smitfhfield plaza. Een behoorlijk groot langgerekt plein met aan een zijde een verbouwd industrieelcomplex uit de 19de eeuw, voorzien van een hypermoderne vuurtoren. En aan de andere zijde een splinter nieuw modern winkel/appartementen complex over de gehele lengte afgezet met verlichte zeilachtige vlakken in masten.
Ik was net op tijd terug in het hotel om m'n darmen leeg te laten lopen. Over dat vette eten hoef ik me ook geen zorgen meer te maken. Mijn GPS gaf aan dat ik 11 km gelopen had. De heuveltraining voor de dag zat er ook weer op. Zo komt alles vanzelf goed.
24/3
Redelijk goed geslapen. Goed bed. Beetje warm en beetje lawaaierig buiten.
Het regent.
Het stopcontact blijkt driepolig te zijn. Dus niet scheren vandaag en waarschijnlijk heb ik ook niets aan mij opladers. Fantastische douche.
Email: Jurre heeft in een ambtenarenwedstrijd zijn tijd op de 12 km verbeterd.
Beurskoersen zien er nog goed uit. Hagemeyer dik boven de 4 euro. Dat heb ik altijd al gedacht.
Na het Irish breakfast (ik heb de worstjes en de bloedworst afgeslagen) uitgecheckt. Ik bleek gratis getelefoneerd te hebben, want de centrale was helemaal in de war.
De reis naar Oughterard ging redelijk goed. Het was wel een hele ruk. 246 km. Het was wat moeilijk om Dublin uit te komen. De N6 naar het westen bleek grotedeels uit een eenbaans weg te bestaan. Een klein stuk ging hij over in de M50, een echte moderne snelweg. Daar moest ik 2,50 tol betalen. De N6 ging dwars dorpjes en bevat talloze rotondes. Daar ben ik nu wel goed in. Het was niet al te druk met het verkeer. Alleen rond Galway liep het af en toe behoorlijk vast. Daar moest verder op de N59. Voorbij Galway nog even boodschappen gedaan. O.a. deodorant gekocht, want die was ik vergeten. Het bier bleek ook in de supermarkt idioot duur. 1,50 voor een blikje en zo te zien was alle pils import. Zouden ze dat hier echt niet maken.
Hierna kwam het Connemara Gateway hotel onverwacht snel. Ik was er al voorbij toen ik me realiseerde iets bekends te hebben gezien. (van de website.) De reis had ongeveer 4,5 uur geduurd.
Het hotel valt mij erg mee. Het is veel minder steriel dan ik dacht en behoorlijk comfortabel. 's Avonds kwam echter de tegenvaller. De beloofde internet toegang was er niet. Tara, de receptioniste, zat er wel mee en probeerde de aan mij gestuurde mail nog te achterhalen. Te vergeefs.
Gelukkig was het dorpje oughterard 's middags best aardig gebleken. Het ligt 2 km van het uitgestrekte lake Corrib. Vanaf de oever zie je het meer in een nevel verdwijnen. Hier en daar is nog een eilandje zichtbaar. Aan de westzijde zijn de heuvels te zien die ik zondag moet beklimmen.
Aan de oever stonden ook waarschuwingsborden tegen de zebramossel. Kennelijk een ecologische ramp die al een ander meer had getroffen. Boten gebruikt in dat meer mochten hier niet te water worden gelaten.
In het dorp heb ik eerst wat gedronken in de pub waar het meeste lawaai uit kwam: Faherty's bar. Een sjofel ingerichte tent. Hier bleek een groep mensen aan een enorme flatscreen gekluisterd te zijn, waarop paardenraces te zien waren. Er was volop gegokt. Ik geloof niet dat er ook maar iemand had gewonnen. Anderen spraken van grote afstand met elkaar in slecht verstaanbaar Engels of onverstaanbaar Iers. Waarschijnlijk ging het over vissen. De gemiddelde leeftijd en het gemiddelde alcoholpromillage lag hoog.
Ik heb mijn plicht gedaan door een "pint" Guinness te drinken (3,40 euro), maar dat is ook de laatste geweest.
Voor het eten verkaste ik naar Murphy's. Ook een pub annex restaurant. Hier was het interieur met zorg oud en rokerig gemaakt. Dat laatste gaat niet meer van zelf sinds het rookverbod in openbare gelegenheden. Het publiek was veel gemelleerder. In een hoek zat een gezin met jonge kinderen te eten. Er was een tweeling van een jaar of zes die precies op elkaar leken en veel weg hadden van postbode Symen uit Zaai. Het derde jongetje zou het tot een drieling gemaakt kunnen hebben, als hij niet duidelijk jonger was geweest.
[De batterij van mijn pocket pc was bijna leeg. Een behoorlijk probleem, want mijn tweepolige oplader past niet in het driepolige Ierse stopcontact. Vlak voordat ik een lamp ging demonteren om een gevaarlijk verloopsnoer te maken, zag ik dat er in de badkamer wel een 2-polig scheerstopcontact is. Ik zit nu op de wc dit veslag van vandaag af te maken.]
Hier, bij Murphy's dus, bestelde ik weer een seafood chowder, een 100% Irish beef burger en een pint lager. Het eten was beter dan ik in Dublin gehad had en ik hoefde maar 17,55 af te rekenen. Omdat zij misschien het verslag van de vorige dag gelezen hebben, gaf ik een flinke fooi.
De koffie heb ik in de bar van het hotel gedronken. Tot ik moest opstappen vanwege de batterijen. (zie boven.)
25/3
Uitstekend geslapen. Met het raam open was het lekker fris. Je hoort hier aan de achterkant van het gebouw bijna niets van het verkeer. De vogels des te meer, maar daar ben ik aan gewend. Vanuit mijn bed kan ik zo de verte inkijken. De zon schijnt onder de wolken door en doet een wit gebouw verderop in de heuvels oplichten. Als we morgen ook dit weer hebben mogen we mopperen.
Scrambled eggs, smoked salmon.
Maar 7 andere ontbijters.
Eerst naar Lake Corrib om foto's te maken.
Goed weer, 10 graden, droog, zelfs zonnetje.
N59 naar Maam Cross
Soort van markt bij Peacock Inn.
Verder naar Clifden.
boeiend landschap maar moeilijk ervan te genieten.
Smalle kronkelige weg zondek begaanbare bermen.
Mag 100 en dat rijden ze ook. Losse schapen op de weg. Twee dode dassen. niet zo maar stoppen of keren.
In Clifden ansichtkaarten en postzegels gekocht. Twee in de rij achter ultralopers uit Zuid-Afrika en Engeland.
vanuit Clifden langs de smalle baai naar de zee (oceaan) gewandeld. (circa 2 km)
Zo te zien weinig getij.
Laatste stuk pad afgezet met hekken met trappen
oude koe met krakende gewrichten wil geen appel. Schuw.
Op de terugweg schok ik van de tegenwind. Ik kwam zelfs wandelend de helling bijna niet op. Dat beloofde wat voor morgen.
In Clifden koffie gedronken in het internet café The Two Dogs. Goede muziek, o.a. The Band. Meteen maar even mijn email gecheckt. Er was een bericht van Christiaan over een gelopen wedstrijd en een mogelijk defect op de PC1 website.
De beurs zag er nog steeds goed uit en de bankrekening ook.
De tijd vloog. Ik moest 25 minuten afrekenen a 3,80 en 1,60 voor de koffie. De man die afrekende vroeg of ik voor de marathon kwam, hetgeen ik bevestigde. Ik zei dat we het zouden treffen als we morgen hetzelfde weer hebben. De man keek mij ongelovig aan. Toen ik mij omdraaide zag ik door het raam dat het inmiddels katten en honden regende.
Supemarkt. Dure batterijen. Gat in portemonaie (dan nog beter gat in je hand).
wegenkaart west ierland bij toeristen info. waxhoed voor Jan v. K. Hopelijk is de maat goed.
Verder n59 naar Leenaun.
Maria rots
Klooster aan meer
Vanuit Leenaun parcour verkennen.
Mijl-borden stonden er al.
Nog een van vorig jaar.
Vanuit de auto valt het mee. Wel stijging, maar ook veel daling. Een paar steile stukken, maar niet te lang.
Lopers aan het trainen. Een met volgwagen.
Ook een rolstoeler.
Op paar punten kunnen stoppen voor foto.
Finish na 13 mijl bij maam cross? (ik dacht 16 mijl, maar vergiste me.
Terug naar Oughterard. Paar foto's gemaakt. Terug naar hotel. veel auto's.
Naar huis gebeld. Arnout. Christine was met Angeniet aan het trainen.
Later teruggebeld. Bussen vertrekken alleen tussen 8 en 8:15. Roemer met 6-0 verloren.
Ik zie en hoor dat het nu ook hier flink waait. De lobby is leeg. De bar? Zo tegen 18 uur komt er een vrachtje nieuwe gasten binnen. Kennelijk met een busdienst. Ze zijn lekker nat.
Het is nog een hele ruk tot de pastaparty om 20 uur. Vooruit, een whiskey (Iers) in de bar kan nog wel. De barman, op leeftijd, keurig overhemd met strik, uitgewoonde broek, raadt Paddys aan. De wiskey komt flink aan. Het spelletje schaak op de pocket pc staat al snel verloren. Op de bar staat een automaat met blikjes pinda's. Dat lijkt mij wel wat. Mijn euro past er niet in. Er zlt al iets vast. Ik kan de knop ook niet draaien. Volgens de barman moet ik er eerst 50 cent aan de andere kant instoppen. Ook dat lukt niet. Uiteindelijk zet de barman het apparaat op z'n kant en peutert met een mes de munten eruit. Er vallen twee euro's en een 50 cent stuk op de grond. Ik raap ze op en leg ze op de bar. De barman pakt twee munten en draait een blikje pinda's tevoorschijn. Hij schuift het blikje en de resterende euro naar mij toe. Here you are. Kijk, dat is zaken doen. Pinda's met een euro toe. Een tweede whiskey is geen goed idee.
De pastaparty was wel geslaagd. Dat lag niet zo zeer aan het eten, dat zo zo was, wat kan je hier verwachten voor 15 euro, maar aan het gezelschap. Er waren redelijk wat deelnemers. Zo'n 60 denk ik. Ik zat aan tafel met een Noor en Canadees van Indische afkomst die beiden een medische studie in Dublin deden. En twee autochtone Ieren. De Ieren gingen de hele marathon lopen, de anderen de halve. Na wat koetje en kalfjes en wedstrijd vertelde ik dat ik verbaasd was over de prijs van bier en batterijen. Zij hadden daar geen andere oorzaak voor dan dat alles duur was. Volgens een van de Ieren (de andere heet Pat) is Ierland het een na duurste land van de EU. Het duurste zou Finland zijn. Maar verklaart dat nu echt waarom 4 batterijen 4,99 euro moeten kosten?
Dat is nog niks vond Hendric, de Noor. Hij betaalde 36000 euro per jaar collegegeld. De Ieren vonden vooral het eten erg duur. En een bezoek aan de huisarts koste 50 euro.
We waren onzeker of er nog een dessert zou volgen. De beloofde 'gentle music' was ook uitgebleven. Aangezien het eigenlijk een uur later was dan het was, de zomertijd zou ingaan, noemden wij het een dag.
Op de kamer de loopspullen alvast klaargelegd. Op de t.v. is een versie van weekend miljonairs. De presentator heeft precies dezelfde maniertjes als Robert t.B. Hierna op een ander net 'New tricks'. Leuk!
Eletriciteit valt uit. Slot gemist. Onweer.
26/5
Onrustige nacht. storm. Krakend raam. Naar gedroomd. Worm in arm. Magnetiseren water. 7.13 vanzelf wakker. Rot weer.
Haastig ontbijt.
Bus.
Maam Cross. Legertenten. Startnr. Ok. Vreemde chip
yoghurtdrink, bananen, water.
veemarkthal
start ultra marathon.
Wachten, wachten.
vieze toiletten.
Eerste bus naar start. Naast loper uit Londen geboren in Donegal. Gezellige man. Liep het liefst cross. Is als begeleider naar EK cross in Tilburg geweest.
Raadde mij aan vooral nog een keer naar Kilarny te gaan, in het zuid westen.
Als eerst uit de bus naar de toiletten.
geen schuilplek. Alleen auto voor retourkleding.
Divers gezelschap. Allemaal getrainde lopers?
Gezette man met 'I am proud to be an American' op z'n jack en FBI op zijn broek. Volgens Hendric zou hij in een Noorse bar te vergeefs op z'n biertje wachten.
Start wandelaars om 11 uur. Nog een uur wachten. Waaiden uit onze jas, maar droog.
Tot 15 min. Voor de start, toen begon de regen. Wat te doen, met of zonder jack lopen. Toch maar zonder. Vrij gevoel.
Zak ingeleverd en verder naar het startvak een paar honderd meter verderop. Op weg daar naartoe zag ik dat sommige lopers in de kerkjes die langs de weg waren gaan schuilen.
Ik kwam zoals gebruikelijk wat achteraan in het startvak te staan. Ik kon slecht horen welke nationaliteiten allemaal hun hand moesten opsteken. Vooral doordat dit een aantal meiden achter mij helemaal niet interesseerde en luidkeels aan het kakelen waren. Misschien is het glorieuze moment van de Nederlanders aan mij voorbij gegaan.
Startschot. Dikke minuut voordat ik over de (ontbrekende) streep kon. Niets van een chiplezer te bekennen. From gun to finish.
Sjokkende menigte. Direct flink stijgen. Nog even rustig aan. Met mate passeren. Best stijl.
1ste mijl in 10:30. Foute boel. Zou het de helling of de langzame menigte zijn. Even later zie ik een jonge vrouw voorovergebogen wandelen met tranen in de ogen. Even later haal ik haar tweeling(?)zus in, die nog wel achterom roept, maar na een aarzeling toch doorloopt. Dit was de eerste die zich in de helling vergiste en zo zouden er nog een aantal volgen.
Voor mij liep een vrouw van een jaar of 25. Klein van stuk, gespierd, en met een hele mooie tred. Ze was
Eerste lange helling
Voorzichtig inhalen.
Vanaf 5 mijl wandelaars
Moeilijk met verkeer. Moeilijk inhalen.
Sparen voor laatste helling
Darth Vader.
De Canadees liep op muziek. Mijl 7. Later weer voorbij en dan ik weer.
de Belgen fly like an eagle
veel vragen naar de tijd.
venijnige korte helling, zorgen dat je herstelt.
Beekjes, bergen, schapen. Regen wind.
Herkenningspunten. brug bij .....l
Bij 11 mijl moest stevige meid echt lossen.
Schaars publiek.
Zou nu makkelijker moeten gaan, maar wind valt tegen. Koude bovenbenen doen zeer.
Vanaf 12 flink doorgelopen. In de daling wordt ik een paar keer ingehaald, maar het tempo moet goed zijn. Belgen weer voorbij. Finish is in zicht.
klok af op 1:54:04 heb bruto tijd niet gezien.
Chip uitgelezen door gosthbuster.
daar kwamen ook de Belgen. Knieën nog heel?
Volgens Belg is connemara 15 minuten zwaarder dan gewoon parcours. Geloof ik niet. Misschien voor de hele.
Aardappelsoep, pasta, sandwitches, koffie, thee, spring water.
Benoud in de tenten. Eerst rekken en omkleden. Tas, oranje, zo gevonden.
Omkleden in stal.
Mannen doen moeilijk met handdoek om lendenen.
eten halen. Lekkere soep, vreselijke pasta weggegooid.
2 T-shirts gekocht voor charity, maar toch maar 5 euro per stuk.
Bus terug. Ruiten helemaal dicht met condens.
Stijf geworden in de bus. Kon straat bijna niet oversteken.
Bad, vollop warm. Nadouchen, koud.
Kleren uithangen.
Sandwich. Drinken.
Naar huis bellen. Arnouts feest leuk.
Dagboeken in de bar.
automaat definitief kapot.
Carlsberg, powers wiskey
Life muziek in O'Nullahs bar. Man met gitaar en accordeonspeler (trekregisters). Samen wel leuk.
Barman zingt mee.
Mothers day. gele rozen. Duttent oudje in lobby.
Top of the pops. Geen rap of hiphop. Cindy Lauper op citar.
Journey South verkracht wedding song.
Kunst en kitch. Geheime boodschap in duivenkoker blijkt inschrijving voor oorlogsobligatie.