Triathleten zijn bevoorrechte mensen. Zij worden gerekend tot de fitste sporters. (En de stoerste natuurlijk, maar daar gaat het nu even niet om.) Tja, we hebben zo af en toe wel eens een pijntje en zijn ook niet immuun voor een geniepig virus, maar daar slaan we ons doorgaans zonder veel problemen doorheen. Nu is het mogelijk iets van je fitheid te delen met mensen die het minder getroffen hebben. Mensen die een zware operatie moeten ondergaan. Mensen die aan een chronische ziekte lijden. Mensen die van zichzelf geen weerstand hebben. Moeders die een zware bevalling achter de rug hebben &c. Deze mensen kan je helpen met een beetje van jouw bloed.

Zelf ben ik nog niet zo lang donor. Een jaar geleden heb ik mij aangemeld bij Sanquin, de bloedbank. En ze zijn zo blij met mij. Nu zijn ze blij met iedereen die gezond is en een saai leven leidt (geen drugs, geen enge reizen, geen risicosex), maar met mij in het bijzonder. Ik heb namelijk bloedgroep 0- en ben daardoor een "universele donor". Welke bloedgroep iemand ook van zichzelf heeft, het mijne kan er altijd bij. En bovendien ben ik oer saai.

Afgelopen week werd ik via SMS opgejut om aan een oproep die ik vier dagen eerder gekregen had gehoor te geven. Dat ging geheel tegen de normale, zeer voorkomende manier van benaderen in. Eerlijk gezegd vond ik dat onplezierig. Toen ik echter bij de bloedbank was, vertelde men mij dat ze mensen met mijn bloedgroep vervroegd opriepen en nabelden, omdat er op dit moment een dringend tekort is. Nu pas werd mij duidelijk hoe het systeem werkt.
Ze werken met beperkte voorraden, goed voor zo’n 7 dagen normaal gebruik. Bloed dat op voorraad is veroudert namelijk snel en in Nederland getapt bloed mag niet worden geëxporteerd. Daarom roept Sanquin donoren pas op als hun bloed echt nodig is. Met zo'n systeem is het belangrijk om over een groot aantal donoren te beschikken, zodat, als er tekorten dreigen, snel kan worden aangevuld. En dat geldt niet alleen voor 0-.

Dus ben je triathleet en nog geen donor, overweeg dan eens om je aan te melden. Van zo'n donatie is twee dagen later al niets meer te merken bij het trainen. OK, zo'n naald in je arm is niet echt leuk, maar ook niet echt erg. (Ik bedenk nu dat het er toch wel toe doet dat triatlon zo stoer is.) En wat wel leuk is, is dat je iedere keer bij de keuring die aan de donatie vooraf gaat kan vertellen dat je hartslag zo laag is omdat je een onwijs coole triathleet bent. Bovendien mag je bij je vijfde donatie een hebbedingetje uitzoeken. Ik koos een bidon met Sanquin logo. Dan kan ik zeggen dat daar mijn reservebloed in zit.

Wees sportief en deel je fitheid. Meld je aan als bloeddonor

 

Uit: Het Schietertje, september 2014