Zaterdag 12 september deed ik mee aan de Politietriathlon in Spijkenisse. Het was mijn tweede wedstrijd op de Olympische afstand. Wat het voor mij heel bijzonder maakte was dat de start op een steenworp van de plek was waar ik in mijn jonge jaren woonde. Tijdens het fietsen werd ik aangesproken door iemand die zich bekend maakte als Arie van De Schieter. We hebben redelijk uitgebreid kennis gemaakt. Dat kwam ons op een reprimande te staan van de jury. Wat overdreven, want hoewel 2:48:22 voor mij een PR is, was ik in het klassement toch geen serieuze bedreiging. Datzelfde gold voor Arie, hoewel zijn tijd van 3:04:03 natuurlijk alle respect verdient. Degene die wel een bedreiging was, was Bert, die zich om de concurrenten in verwarring te brengen als Bart had ingeschreven. Die heb ik dan ook onderweg nergens gezien. Hem zag ik pas weer bij het wachten op de bus, met een grote bos bloemen in zijn hand. Hij was derde bij de masters in 2:06:05. Die bus is trouwens nooit gekomen, omdat die ergens vast stond. We zijn uiteindelijk maar naar het parc fermee teruggelopen. Daarna waren de benen al weer redelijk los